Afgelopen week was de vergadering over het uitvoeren van de ‘Wet Voorkeursrecht Gemeenten’ (WVG). Het ging over 44 woningen op de Weeskinderendijk. Een omwonende vroeg wat we zouden doen als het ons huis was. Ook Gewoon Dordt zou voor eigen huis en eigen belang knokken.
Bewoners van de Weeskinderendijk moeten, als ze hun huis willen verkopen, het eerst aanbieden aan de gemeente Dordrecht. Dat is geregeld in de WVG. Dat moet omdat de dijk deel is van het Maasterras. Dat hele gebied wordt herontwikkeld. Daar zit ook de pijn. Het belang voor iedereen is dat op die plek veel nieuwbouwwoningen komen. Maar dat is niet het belang van de bewoners van de Weeskinderendijk en de bewoners van het woonwagenkamp. Hun belang is dat ze kunnen blijven waar ze zich thuis voelen.
Dit zijn lastige momenten voor een lokale politicus. Je wilt dat bewoners gelukkig zijn. Maar je wilt ook dat stedenbouwkundige ontwikkeling de ruimte krijgt. Dat is nodig voor de toekomstige generaties. In de plannen worden huizen op de dijk gesloopt. Het woonwagenkamp wordt verplaatst. Daarna komt er een nieuwe woonwijk met hoogbouw en veel groen. Dat zijn grote plannen. Het idee om de Zwijndrechtse brug een verblijfsgebied te maken en alleen toegankelijk te houden voor voetgangers, fietsers en bussen is het wel het meest omstreden plan.
De Dordtse gemeenteraad wil de stad niet uitbreiden in de polders van het eiland. Dus moet in de stad aan verdichting en herontwikkeling worden gewerkt. Dat betekent passen en meten. Maar de situatie zoals hij nu is, kan dan niet meer. Dat is voor de mensen om wie het gaat lastig. Voor hen moet voldoende aandacht zijn. Zeker als je je huis kwijtraakt door dit soort plannen. Helaas kan het soms niet anders. Daarom stemde Gewoon Dordt in met het toepassen van de WVG. Net zoals we eerder de ontwikkelingen op het Maasterras goedkeurden.
Lees de stukken van de vergadering terug op raad.dordrecht.nl en kijk en luister de vergadering terug op dordrecht.raadsinformatie.nl
