Soms probeer ik wel eens uit te leggen aan mensen in de stad wat gemeentelijke politiek is. Ik gebruik dan een voorbeeld dat sommigen misschien al wel eens hebben gehoord. Het geeft een idee van waar je als gemeenteraad wel en niet van bent:
Stel, je besluit als raad dat alle voordeuren in de stad geel moeten worden, dat dat 100 euro mag kosten en dat het uiterlijk 1 januari klaar moet zijn. Dan kun je eventueel nog het besluit herzien dat de deuren niet geel maar blauw moeten worden, maar daar blijft het dan bij. Wie de deuren verft, welke verf gebruikt wordt en of je diegene het met een kwast of een roller doet, daar moet je je als raad niet mee (willen) bemoeien. De uitvoering van een besluit is de verantwoordelijkheid van een wethouder.
Op 2 januari kun je als raad gaan kijken of de opdracht goed en binnen het budget is uitgevoerd. Als alle deuren netjes geel zijn geverfd en het heeft niet meer dan 100 euro gekost, dan is dat een goede uitvoering van het besluit. Als er deuren groen en paars of niet geverfd zijn of als er te veel geld uitgegeven is, roep je als raad de wethouder op het matje. Die moet dan duidelijk kunnen verklaren wat de oorzaak is.
Maak je hard voor zaken die lokaal spelen, niet voor landelijke. Beperk je tot je ‘bemoeien’ met het gemeentelijk beleid, niet het beleid en de besluiten van externe organisaties. Blijf weg van details, houd altijd de hoofdlijnen aan. Kaders stellen en controleren. Dat vinden wij gewoon politiek.
Bron: Dordt Centraal, Weekendeditie 20/05/2020
